Προετοιμασία Ραλλύ Ακρόπολις 2022
Η προετοιμασία ξεκίνησε περίπου στις αρχές Ιουνίου με το κλείσιμο του ξενοδοχείου στα Καμένα Βούρλα και από εκεί και έπειτα δεν περνούσαν οι μέρες. Μόλις βγήκανε οι χάρτες και τα ωράρια ξεκίνησε η αναζήτηση προσβάσεων, Google Earth για σημεία πρόσβασης, Youtube ολη την ειδική για καλύτερη αντίληψη του τοπίου και Google Maps για να υπολογίσουμε τους χρόνους από ειδική σε ειδική. Το τελευταίο κομμάτι ήταν να πάρουμε και το εισητήριο του ΟΑΚΑ. Σκοπός ήταν να υπάρχει η τέλεια οργάνωση από πλευράς μας με αρκετό χρόνο “αέρα” σε κάθε ειδική υπολογίζοντας ότι μπορεί να περπατήσουμε και πάνω από 1.5 ωρα.
Ημέρα Πέμπτη 8/9/22
Φτάνουμε με τον ηλεκτρικό στις 6.45 στο ΟΑΚΑ, το κλίμα ήταν Ακροπολικό αλλά όχι στο 100%. Μπαίνουμε στο ΟΑΚΑ το σκηνικό επικό με πάρα πολύ κόσμο, ωραίο θέαμα μαζί με τα απρόοπτα (Μίκελσεν, Λάπι), το μόνο αρνητικό ήταν για μένα πως ο κόσμος έσπασε αρκετά αμέσως μετά τα rally1. Τελειώνει το ΟΑΚΑ η εμπειρία ξεχωριστή καθώς ήταν ότι χρειαζόμασταν για να ζεσταθούμε για το πραγματικό Ακρόπολις. Πλέον στο μυαλό μας είναι το πρωινό ξύπνημα για να πάμε στο Λουτράκι.
Ημέρα Παρασκευή 9/9/22
Στον σχεδιασμό ήταν να παρακολουθήσουμε την ειδική Λουτράκι 2 και Βωξίτες. Οταν ξυπνήσαμε το κλίμα της παρέας έγινε εντελώς ακροπολικό, ήταν αυτός ο γρήγορος καφές στο σπίτι και η αναχώρηση βάσει προγράμματος. Αναχώρηση από Αθήνα στις 7.00 και άφηξη στην ειδική περίπου στις 8.30 όπου είδαμε κάποια περάσματα από το Λουτράκι 1. Μετά το τέλος της ειδικής, άνετοι με χρόνο βρίσκουμε το μέρος που θέλουμε για το 2ο πέρασμα από το οποίο έπρεπε να αναχωρίσουμε στη 13.30 για να πάμε Βωξίτες. Ο κόσμος αρκετός στο σημείο που ήμασταν αλλά σχετικά υπάκουος στις εντολές των κριτών. Καθήσαμε σε μία πατημένη δεξιά που μετά αλλάζανε βάρος για πατημέτη αριστερή κοντά στον τερματισμό. Όταν πέρασε ο Ροβάνπερα (όλοι περάσανε γρήγορα αλλά ήταν η πρώτη επαφή με αυτά τα αυτοκίνητα για φέτος) είπαμε όλοι μαζί “τιιιι λεεεεεεεες ρε μ@@@κααααα!!!!”. Η συνέχεια μας βρίσκει σε Ολυμπία Οδό, Ρίο-Αντίριο, Αγία Ευθυμία και περπάτημα στους Βωξίτες. Εκεί καθόμαστε αρκετά κοντά στην ειδική (1-2μέτρα) αλλά σε βράχο ψηλότερο κατά 1-1.5 μέτρο από την ειδική, πήραμε το ΟΚ απο Μουτόν οπότε όλα κομπλέ. Πάρα πολύ εντυπωσιακά περάσματα με πολύ σκόνη πάνω μας, βλέπουμε μέχρι και τον άνθρωπο που έχει σχεδόν τα διπλάσια χρόνια μας σε συμμετοχές Ράλλυ Ακρόπολις και αναχώριση για Καμένα Βούρλα. Ο κόσμος στο σημείο που ήμασταν στου Βωξίτες δεν ήταν αρκετός αλλά το ποσοστό “έξυπνων” ήταν αρκετά μεγαλύτερο. Η πρώτη μέρα πραγματικού Ακρόπολις τελείωσε με απόλυτη επιτυχία στην έκβαση του σχεδιασμού καθώς ήμασταν στο σημέιο παντά 1.5 – 2 ώρες πριν την έναρξη της κάθε ειδικής. Γεμάτοι από συναισθήματα και σκόνη κάνουμε ένα γρήγορο μπάνιο και πάμε για φαγητό, περίπου 4 ώρες ύπνο και ξύπνημα την επόμενη μέρα.
Ημέρα Σάββατο 10/9/22
Το πρόγραμμα περιελάμβανε Πύργο 1 & 2 και μετά Service Park. Βίαιο ξύπνημα στις 5.00 (αλλά Ακρόπολις είσαι μην θες να κοιμηθείς) και αναχώρηση στις 5.30 από Καμένα Βούρλα για Μαυρολιθάρι. Φτάνουμε περίπου 7.30 στην ειδική σχετικά εύκολα από το θέμα parking και με ελάχιστο περπάτημα (για Ακροπολις) βρίσκουμε το σημέιο για να δούμε το πρώτο πέρασμα. Διαφορετικό τοπίο σε σχέση με το Λουτράκι, βουνό, έλατα και φτέρες. Τελειώνει το πρώτο πέρασμα μετά και την διακοπή που έγινε λόγω της εξόδου του Ingram και ξεκινάει το ψάξιμο για το 2ο πέρασμα. Μόλις καταλήγουμε στο σημείο που θέλουμε τσιμπάμε κάτι φαγητά που είχαμε και μετά κάναμε τον καλύτερο ύπνο που μπορούσε να κάνει κάποιος. Ξυπνάμε μόλις περνούσαν τα αυτοκίνητα της ασφάλειας και ετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για αυτό που θα δούμε. Παρακολουθούμε όλα τα αγωνιστικά και μετά κατευθηνόμαστε για Λαμία και στο Service Park. Είχα μόνο έναν σκοπό, να πάρω αυτόγραφο από Tanak και αυτό έγινε, βόλτα στο SP για καμία ώρα και μετά επιστροφή στο ξενοδοχείο να βγάλουμε την σκόνη απο πάνω μας και να φάμε σχεδόν ότι τρώγεται. Η δεύτερη μέρα κύλησε και αυτή βάσει σχεδίου και ήμασταν γεμάτοι με αυτά που είδαμε και κάναμε, οι θεατές στον Πύργο ήταν αρκετοί και απο εκεί δεν λείψανε μεμονομένες περιπτώσεις “έξυπνων” που ξέρανε περισσότερα από κριτές και οργάνωση. Δυνατά περάσματα που μας αποζημείωσαν αλλά πονέσαμε όταν δεν πέρασε ο Βασιλιάς στο δεύτερο πέρασμα.
Ημέρα Κυριακή 11/9/22
Χαλαρό ξύπνημα στις 8.00 για να δούμε μόνο Ελευθεροχώρι 2 και να γυρίσουμε σχετικά ξεκούραστοι Αθήνα. Από Ανάβρα φτάνουμε κοντά στον τερματισμό και με περπάτημα στο δάσος χωρίς να ακολουθούμε επίσιμη πρόσβαση φτάνουμε ειδική. Περνάει ο ουραγός απο το πρώτο περασμα μόλις φτάσαμε στην ειδική και αμέσως ψάχνουμε και βρίσκουμε το σημείο που θέλουμε να κάτσουμε. Φάγαμε κάτι ηλιόσπορους (σχεδόν 1 κιλο), φάγαμε και την σκόνη μας, χειροκροτήσαμε πάλι τον οδηγό που έχει ξεκινήσει σε 45 Ακρόπολις και ξεκινήσαμε για τον δρόμο της επιστροφής.
Η εμπειρία ήταν ότι περιμέναμε και ακόμα καλύτερο γιατί έπεσε πολύ ψάξιμο και οργάνωση πρίν πάμε. Όλοι ήμασταν εκτός δικτύου και δεν είχαμε επαφή με τον κόσμο, κάτι που έδινε λίγο παραπάνω έμφαση στη στιγμή και στο θέαμα που βλέπαμε. Ο δρόμος της επιστροφής ήταν λιγομίλητος με μουσική και απλά αναμονή για του χρόνου.
ΥΓ.1 Οι επικές συζητήσεις που σε 30 λεπτά οι θεματικές άλλαζαν από θαυμασμό στο αντίθετο φύλλο, σε ιδανική στάση και περιοχή για την ανάγκη νο2, γεωλογία και γεωγραφία για τα βουνα που βλέπουμε, για το τι θα φάμε μετά και διάφορα άλλα.
ΥΓ.2 Το συνέσθημα και η ευχαρίστηση που προκαλεί το Ακρόπολις για μένα είναι 50% οι ικανότητες των οδηγών και τα αυτοκίνητα και 50% το ξύπνημα, το γεγονός ότι θα δεις στην μέση του πουθενά 2 ανθρώπους να περπατάνε και ξέρεις που πανε. Η παρέα που στο τέλος της μέρας ζέχνουμε από ένα μείγμα ιδρωτίλας και σκόνης. Που είμαστε με 3-4 ώρες ύπνο αλλά γιατί να μην πιούμε μια μπυρίτσα μετά τα κρέατα και τα τζατζίκια;;
Αυτά, άντε και του χρόνου…
Άκης Γιώβος
